In opdracht van de turnvereniging Turnz, waarin ook het RTC Turnen huist en de gemeente Amsterdam zijn er twee klankbordgroepen gevormd. Eén groep met (oud) topturners en een topturner. En een klankbordgroep met turnouders. Daniëlle van der Klein-Driesen (Flow Mentale Training) orthopedagoog/sportpsycholoog bij Turnz doet de aansturing en advisering. De (oud)topturners trapten dit weekend samen af. 

Liefde voor turnen

Gemeenschappelijk delen de (oud)turners de liefde voor hun sport. Zij hebben ervaring met turnen op het allerhoogste niveau: Oranje, Olympische Spelen, tot de selectie behoren of er net buiten vallen. Ze delen tevens de onrust die ze voelen als het over hun sport gaat. Een aantal oudturners heeft heftige dingen meegemaakt en ervaart daar nog steeds de gevolgen van. De vraag die leeft is: “Waarom deden we dat eigenlijk zo?” Als topturner in een systeem waarin ook zij klaargestoomd werden/worden om tot de allerbesten te behoren. Dit gaat over ‘vroeger’, maar ook over ‘nu’ omdat ze bijvoorbeeld nog topturner zijn, turnmoeder, kinderarts of trainster. 

“Mijn vader herinnerde zich een gek “copingsliedje” wat hij in de auto zong als ik naar de wekelijkse landelijke selectie training ging. Om mij daarvoor op te laden en geestelijk te wapenen, maakten mijn vader en ik de trainer belachelijk. Dat had ik nodig om turnen vol te houden.”
– Oudturner

Met de klankbordgroep richten wij ons op het nu. Wij vragen ons af:

Hoe stel je het kind centraal binnen een (top)turnomgeving? Door kennis en ervaring te delen, willen we concrete betekenis geven aan een positief turnklimaat bij Turnz.

 

Turnz

De turnvereniging is onderdeel van een breder systeem: De KNGU en NOC*NSF. Zij zijn op dit moment hard bezig met de ‘search for change’ of te wel de cultuurverandering in de gymsport. Met onze klankbordgroep starten we klein. Van binnenuit, oftewel bij de club. Turnz heeft aangegeven een voorbeeldrol te willen nemen.

Door open te zijn wat er ‘anders kan’ op clubniveau en vooral vast leggen ‘wat werkt dan wel?’

Wat is de norm?

Als het over turnen gaat ,ontstaat er eerlijk gezegd in mijn pedagogisch en sportpsychologisch brein kortsluiting. Ik hoor mijn dilemma’s terug in deze klankbordgroep:

• Dertig uur per week trainen, twintig uur naar school, 15 uur reistijd en tien uur huiswerk.
• Als twaalfjarige elke dag in een Tupperware bakje je opgewarmde eten opeten onderweg naar de training.
• Kinderen op jonge leeftijd in een gastgezin.
• Stilstaan op een rijtje.
• Blessures niet vertellen aan de trainer.
• Onmogelijke eisen aan een (puber)lichaam.
• Ouders die het laten gebeuren, maar op de tribune er wel over klagen.
• Machtposities van trainers die bepalen wie wel en wie niet.
• De hoge prijs fysiek en mentaal voor medailles.
• De veel grotere groep die nooit medailles haalt.
• Het gevoel van falen bij vroegtijdig met de sport stoppen.
• Het teleurstellen van je trainers en ouders als je minder presteert of stopt.

Wie ben je nog als je geen turner bent?

“Een weegschaal is een rotding. Het trekt nog steeds mijn aandacht.”
– Oud-turner

Voor alle sporten geldt, wanneer de balans verdwijnt (zeker gedurende langere tijd) dan loopt een kind risico op psychische en fysieke schade.

De (oud) turners vinden nodig voor een positief sportklimaat:

• Trainen in een groep.
• Meerdere trainers, zodat ze elkaar kunnen versterken en bij kunnen sturen.
• Gelijkwaardigheid: geen klein kind tegenover de grote mens.
• Plezier voorop.
• De turner de kans geven zich als mens te ontwikkelen. 
• Structurele aandacht op bestuurlijk niveau aan het pedagogisch opleiden van trainers.
• Intervisie waarbij trainers zichzelf onder de loep nemen.  
• Zelfreinigend vermogen van clubs en bonden.
• Meer mogelijkheden voor kinderen om te turnen op andere manieren, bijvoorbeeld circusschool of trampolinedemonstratie.

Waar moeten we dan aankloppen? Bij de bond, de besturen, de clubs, de trainers, de ouders, de turners? Ook deze klankbordgroep heeft geen toverstafje. Toch kun je stap voor stap ervoor gaan, van klein naar steeds groter. Er gebeurt ook heel veel goeds in turnland. Dat moeten we zichtbaar maken.

VERANDERING ONTSTAAT ALS JE ERMEE BEGINT

Bij Turnz het startschot

Opdracht voor Turnz deze maand. Verwerk in iedere training die je geeft minimaal één spelelement (ook voor de zestienjarigen). Oftewel laat ze rennen, vangen, rollen, kruipen, opdrukken, tikken met een resultaat of aandachtselement. Deze oefening mag best afwijken van hoe je jouw training normaal geeft, maar je kunt het ook verwerken in bijvoorbeeld jouw warming up, tussendoor of als afsluiting.

Ze trainen hiermee fysiek, maar ook mentaal: aandacht richten, communiceren, keuzes maken en oplossingen zoeken.

Samen lachen, daar krijg je positieve energie van, waardoor je graag gaat turnen!

www.sportinperspectief.nl

 

Turnmoeder in Als je maar wint: “Als moeder moet ik leren te genieten van mijn kind als ik bij een wedstrijd zit. Waarom moet ik zenuwachtig zijn? Maar ik heb ook die gedrevenheid om te presteren. Hij wil zo graag dat het lukt en ik gun het hem zo.”